Waarom zijn er tekeningratten en hoe ontstaat megacolon?

Sommige ratten en speciaal de ratten met een witte bles, witte flanken of odd-eyes, ontwikkelen de fatale aandoening die we megacolon noemen. Ratten met mc (megacolon) kunnen hun ontlasting niet kwijt. Gedurende een aantal dagen, stapelt de ontlasting
op in de dikke darm, waardoor de buik opzwelt. Dit veroorzaakt de dood van de jonge rat. MC komt ook voor bij mensen. Hier wordt het de 'ziekte van Hirschprung' genoemd.

Een recent gestelde vraag is waarom mc voorkomt bij ratten, in combinatie met 'witte pigment-vlekken'? Ik heb hier wat over gelezen en heb ontdekt waarom. Het heeft te maken met een algemene scheeflopende ontwikkeling van de (nog ongeboren) rat.

De zenuwcellen in het embryo, brengen in de ruggewervel cellen voort en brengen die van daar naar de rest van het lichaam, gedurende het proces van de ontwikkeling van de ongeboren vrucht. (figuur 1) Pigmentcellen zijn hier een onderdeel van. Alle zenuwcellen
migreren vanuit de ruggewervel, ook die cellen die de dikke darm en het binnenoor aanleggen.

Figuur 1:
De migratie van de zenuwcellen van de ruggewervel.

Figuur 2:
De migratie van de pigmentcellen van de rat op een leeftijd van 18 dagen oud.
(Wendt-Wagener 1961)

Als de migratie van de cellen wordt vertraagd, dan bereiken deze cellen niet hun bestemming. Dat kan betekenen dat de pigment niet aankomt waar het komen moet en en dit veroorzaakt witte plekken op het lijf van de rat. Meestal zijn dit de gebieden die ver van de rugewervel afliggen zoals: de kop van de rat, de voeten, de maagstreek, staartpuntjes en de ogen, al is het wel zo dat het 'niet aankomen van het pigment op zijn bestemming' heel ruim verspreid kan zijn.

Een vertraging in migratie van de zenuwcellen, betekend dat het eind van de dikke darm mogelijk niet wordt aangelegd. Dit betekend weer dat de dikke darm van het dier niet het vermogen heeft om de ontlasting te verwijderen uit het lichaam.

Zenuwcellen migreren ook naar het binnenoor, wat belangrijk is voor het horen van de rat. Dit is ook een mutatie in cel-migratie dat soms resulteert in witte spotjes en blesjes bij dieren in het algemeen. Dit komt ook voor bij katten en honden.

Cel-migratie is een complex proces met vele stappen en er zijn veel momenten waarop het mis zou kunnen gaan. Bijv. de migratie van cellen volgen 'moleculaire 'seinposten', die ze vertellen waar ze heen moeten gaan in het 'lichaam in wording'. Een verandering in deze
'seinposten' of in de migrerende cellen, ontvangende seinpalen die deze signalen zouden moeten oppikken en dat niet doen, kunnen een heel ander effect geven in de uitkomst van het totale plaatje van cel-migratie.

Ratten zijn niet de enige dieren met dergelijke mutaties, die resulteren in witte pigmentvlekken en problemen met de dikke darm en doofheid. Het komt voor bij veel andere dieren en elke mutatie resulteert in een verschillend beeld van 'gerelateerde
symptomen'. Van gebleste ratten tot odd-eyes, tot wite veulens met mc (lethale witte veulen-syndroom), tot mensen met een witte haarlok, odd-eyes, doofheid en megacolon (Waardenburg type 4 / Waardenburg-Shah), tot fretten met witte koppen die doof
zijn (Waardenburg), tot honden, katten aan toe met een witte vacht en doofheid (veel dalmatiers zijn ook doof). Al deze mutaties in het proces van cel-migratie van de zenuwcellen ontstaan tijdens de ongeboren fase van de dieren.

De mutaties die gevonden worden in de verschillende soorten, zijn niet altijd identiek. De verschillende soorten kunnen verschillend muteren, maar allemaal hebben ze gemeen dat ze volgens hetzelfde principe veranderen van structuur. Allemaal ondergaan ze hetzelfde
onderliggende principe waardoor de veranderingen plaats vindenn in de structuur van de cel.

Extra note: Hoewel mc veroorzaakt wordt door andere factoren (e.g. Lipman et al. 1998), hebben niet alle gebleste ratten mc. Deze aandoening kan ook met het grootste gemak aangetroffen worden in andere kleuren ratten !

 

(Orginele tekst: Anne of anne_rats)

©2003-2017 by rattery Rivka en Reizele

Definition of Megacolon

Megacolon means enlarged colon. Genetic aganglionic megacolon in rats is a condition resulting from lack of, or failure of, the enteric ganglion cells to develop in the myenteric plexus of the rectosigmoid area of the large intestine (colon). The result is reduced, or complete lack of, peristaltic movement or defecation reflex in the large intestine, and the inability to move fecal material through the colon.

Acquired megacolon is any pathology that obstructs intestinal contents and prevents movement that results in extreme distention of the colon.

Clinical Signs

May observe any of the following:
* Abdominal distention
* Failure to thrive
* Delayed to no passage of stool
* Bloating
* Constipation
* Diarrhea (usually with a foul odor)
* Diarrhea interspersed with bouts of constipation
* Impacted fecal matter visible in the rectum
* Unusually shaped stools (large, blunt, broken, cylindrical)
* Etiology

Acquired megacolon can be seen in mechanical obstructions, spinal cord injuries, tumors, inflammatory diseases, and in responses like abscesses.

Genetic aganglionic megacolon in rats is a congenital condition similar to Hirschsprung’s disease (in humans), lethal white foal syndrome (in horses), piebald related megacolon (in mice), and some types of Waardenburg syndrome (in humans).

In genetic megacolon the autonomic nerve ganglions of the smooth muscle of the colon are absent. It can involve either a limited segment or the entire colon. The affected segment is narrowed, contains strictures, and is permanently contracted. The bowel proximal to that segment is both hypertrophied and dilated. Normal internal relaxation of the sphincter muscle that occurs with rectal distention is absent, and instead of having the sphincter relax, it contracts. As stool fails to pass, and dilatation of the bowel results, abdominal distention occurs. This increased pressure of the bowel, and resistance to stretching of the rectal wall, results in blood flow being decreased in that area, as well as, deterioration of the mucosal barrier. Because the stool is not able to move through the bowel, stasis occurs and bacterial growth lead to enterocolitis and a resulting sepsis.

Genetic megacolon occurs as a result of faulty neural crest cell development in the embryo stage. The defects in the neural crest-derived melanocytes, which cause white spotting, and the defects in the peripheral neurons, which result in the lack of ganglia in the digestive tract, occur on the same migration path.

Figure 1:
Migration of the nervecells of the spine.

Figure 2:
Migration of the colouring agents of the rat on the age of 18 days.
(Wendt-Wagener, 1961)

Thus, you will often see genetic megacolon in BEW (black-eyed white), husky, blazed, split-capped, tei-colored, odd-eyed, and other “high white” lines of rats. The same relationship occurs in a certain type of Waardenburg syndrome in humans where there is either odd-eyes or a white patch of hair or pigment accompanying the digestive involvement. Lethal white foal syndrome in horses occurs in the overo types (white or mostly white) and causes death from megacolon within a few hours or days of birth.

The method of inheritance does not follow typical genetic disposition and there are several gene variations. The genes responsible seem to involve polygenetic (multifactorial) modes of inheritance. Multifactorial inheritance virtually makes it impossible to predict the outcome of breeding rats that are, or appear to be, at high-risk for megacolon. It has been noted that multifactorial modes of inheritance involving megacolon have a “slight” risk. In cases where the megacolon is severe and/or there are multiple siblings affected then the inheritance is thought to increase.

Megacolon can be either early or late (delayed) onset.

With early onset megacolon the signs will usually begin to show as soon as the baby begins eating solid food (around 2 weeks) although sometimes it is not apparent there is a problem till they are 3 or 4 weeks old. Some babies will show a distinct failure to thrive even though they are eating well. This occurs due to the lack of proper absorption of nutrients in the damaged digestive tract. Early onset signs such as bloating, diarrhea, and severe constipation typify the quick advancement of the disease. It is recommended to consider euthanasia rather than to let the disease follow its ultimate lethal course.

Late, or delayed, onset megacolon appears to have the same genetic origin as early onset and is seen in the same lines as early onset. It may be a milder form of the disease, but unfortunately it does progress in severity until it becomes lethal. Often the first sign of delayed onset megacolon is shown by the baby rat’s failure to thrive. Gastrointestinal problems may not become apparent until the rat is 2-5 months old. At that time you may see bloating, diarrhea, constipation, or alternating bouts of diarrhea and constipation. Stools passed may be hard, fibrous, foul smelling, dry, oversized, oddly shaped, blunt on the ends, and have blood or mucus in or between them.

Late onset can also be even more delayed, sometimes not becoming symptomatic until the rat has reached a later age of 4-10 months. With no early warning signs of a problem (such as failure to thrive, unusual stools, or chronic diarrhea) the very late onset type may often be too far advanced, by the time the owner notices a problem, to treat.

Extra note: It is not only in BEW (black-eyed white), husky, blazed, split-capped, tei-colored, odd-eyed, and other “high white” lines of rats, that Megacolon will show up. It can also be in other colors, but it is mostly in these colors that you will find it happen.

Source: http://ratguide.com/health/digestive/megacolon.php

  Informatie is vrij over te nemen.